Verhalen vertellen doen we graag bij ZOUT… Deze keer geen kennisblog of het verhaal van een klant, maar gewoon een luchtig blog met een paar verhalen uit de praktijk. Door de maanden heen kom je in situaties terecht die een glimlach op je gezicht toveren. Een paar van die momenten…

Waar is onze klant gebleven?

We zaten midden in een strategiesessie met vier personen. Af en toe houden we een pauze, waarna we weer verder gaan. Op een gegeven moment waren we na een pauze nog maar met drie personen. Ik vroeg “Waar is Abdul gebleven?” Ik liep het pand door en kon hem niet vinden. Niet in de vergaderzaal, niet in de hal, niet in de keuken. Toen keek ik naar de parkeerplek en zag dat z’n auto weg was. Zijn collega zei: “Oh Abdul is een rondje gaan rijden, hij is even bidden.” Bij gebrek aan een moskee in de buurt, moest het maar even op deze manier… Ik vroeg nog aan de aanwezigen? “Heeft er nog iemand een momentje nodig?”, maar we konden de sessie al snel vervolgen.

Een lekker glas ijsthee…

Na een drukke dag had ik nog een laatste afspraak staan. De hele dag was ik platgebeld, afspraak in, afspraak uit… De laatste klanten voor die dag waren gearriveerd. Ik voorzag de relaties van koffie en thee en had voor mezelf ook wat ingeschonken.

Ik pakte een earl grey theezakje en begon het in het glas met water te dopen. Het water verkleurde niet, ik bleef maar dopen… keek nog even op het zakje of de smaak wel klopte, daarna keek ik naar mijn bezoek en die keek mij argwanend aan. Tot hij zei: “Dirk, is dat misschien koud water?”. Goed, je raadt het al…

De bel doet het niet…

Een nieuwe relatie bezocht ons pand en ik zag hem aan komen lopen. De klant stapte binnen, maar bleef netjes voor de tussendeur wachten. Dit zijn klapdeuren die je zelf open kunt doen, maar dat had hij niet door. Ik zag hem op wat knopjes van het alarm drukken en ik dacht “okay, bijzonder”. Ik liep naar hem toe en zwaaide de klapdeuren open. Mijn klant schoot daarop in de lach. “oh, ik dacht al, de bel doet het niet”. “Nee dat klopt, dat is het alarm!”