Ik zie je denken… Wordt dit een verhaal vol leedvermaak om van te smullen of…? Helaas, ik moet je teleurstellen. ZOUT is nog niet drie keer failliet geweest. Het schijnt dat je in Amerika pas meetelt als je als ondernemer minimaal één keer failliet bent geweest. Maar afijn, wij leven niet in Amerika, we leven gewoon op Goeree-Overflakkee.

De titel van dit blog duidt op een voorbeeld uit de praktijk. Een nieuw shampoomerk dat in de markt gezet moest worden. Personeel was er volop, de productie was in kannen en kruiken en voor marketingmiddelen was er genoeg budget. Een investeerder financierde dit bedrijf. Of beter gezegd, deze hobby (in mijn ogen). Diverse keren ben ik het gesprek aangegaan dat het anders moest en de focus verlegd moest worden. Ik heb me zelfs een keer laten ontvallen dat als ik op deze manier ons bedrijf zou besturen, we al drie keer failliet geweest zouden zijn.

Waarom ging het zo mis zal je je misschien afvragen? Er werd alleen maar gedacht vanuit productie. Veel tijd werd besteed aan productverbetering, de bijsluiter en het juridisch indekken. Er was geen duidelijke positionering, er waren zeer beperkte verkoopkanalen, geen accountmanagement. Een goed businessplan ontbrak. Het personeel hield vooral elkaar bezig en door deze intern gerichte blik kwam er van marketing uiteindelijk weinig terecht.

Ik confronteerde de investeerder, die helaas weinig bij de afspraken was, met de vraag wie er op dit product zat te wachten. Waarna hij aarzelend zei: “Hmmm… Goede vraag. Dit hadden we ons eigenlijk af moeten vragen voordat de productie gestart werd…”

De investeerder heeft uiteindelijk zijn handen ervan af getrokken. Er kwam een faillissement. Erg jammer natuurlijk. Moraal van dit verhaal? Een bedrijf runnen begint met de juiste vragen stellen. Wie zit er op jouw product te wachten? Waar liggen jouw kansen? Waar moet je mee stoppen? Waar mee beginnen? In het begin de lastige vragen beantwoorden, betekent dat het vervolg van het proces veel beter gaat verlopen.